Ink Waruntorn สิบปีว่าไม่เท่าตาเห็น เป็นคอนเสิร์ตสเกลใหญ่ล่าสุดของอิ้งค์ วรันธร หรือคูมอิ้ง ที่กลับมาแสดง ณ IMPACT Arena นนทบุรีอีกครั้ง หลังจากปีที่แล้วทดลองคอนเสิร์ตสเกลเล็กเน้นรอบเยอะอย่าง Close Up ซึ่งก็ได้ไปดูมา พอประกาศคอนใหญ่รอบนี้เลยตั้งใจว่าจะไม่พลาด ก็ต้องขอบคุณแต้มบุญเพราะได้ตำแหน่งที่นั่งที่พึงพอใจดีถึงแม้คอนเสิร์ตอาจไม่ได้สปอยล์อะไรมากนัก คูมอิ้งปล่อยหลายเพลงช่วงก่อนคอนเสิร์ตก็เป็นเรื่องที่คาดเดาได้ แขกรับเชิญก็คงมีอยู่หลายคน แต่ปัญหาก็คงเป็นเรื่องเดียวกับที่คอน Close Up ได้เปิดคำถามไว้ว่า “เราก็มีเพลงจำนวนเท่านี้ จะนำเสนอยังไงให้คนดูไม่รู้สึกจำเจ”

สิบปีว่าไม่เท่าตาเห็น เป็นคอนเสิร์ตที่ใช้แนวทางคือ พาคนดูไปเจอคูมอิ้งในรูปแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน ผ่านบทเพลงที่คุ้นกันดี ทุกเพลงได้รับการ arrange ใหม่ เน้นโชว์การร้องมากขึ้น แต่ไม่น่าเบื่อนะ ไม่ว่าจะเป็นซีนเปิดที่ลงมาจากเพดาน ซึ่งคูมอิ้งก็ออกตัวว่าไม่ชอบที่สูง, ซีนเล่นเปียโน ที่ยกเปียโนลอยขึ้นมาด้วย หรือจะซีนร้องเพลงกับวงออเคสตรา

ผมไปดูรอบวันเสาร์ 2 สิงหาคม ซึ่งแขกรับเชิญก็อยู่ในเกณฑ์เดาได้และเซอร์ไพรส์ เริ่มตั้งแต่ พีพี-บิวกิ้น ที่บิวกิ้นก็มารับเชิญในคอนใหญ่คราวที่แล้ว, B5 ซึ่งเป็นโมเมนต์จดจำ เพราะคูมอิ้งได้โชว์การร้องร่วมกับกรุ๊ปที่เป็นตำนาน จากนั้นเกสต์เฉพาะวันเสาร์ ที่ออกตัวว่าเกินคาดอยู่เหมือนกัน เล่นขนมาทั้ง เฟย์ฟางแก้ว กับธามไท คนดูเลยได้เห็นคูมอิ้ง Hit Me Up กันไป (รอบวันอาทิตย์ไม่ได้มา คนดูเลยต้องตะโกนขอให้เต้นด้วย … ฮา)

คอนเสิร์ตจบลงด้วยเพลง ภาพที่สวยที่สุด พร้อมกับซีนที่อิ้งกลับขึ้นไปบนเพดานอย่างสวยงาม

มวลรวมของคอนเสิร์ตมีจังหวะสนุกอยู่บ้าง แต่เป็นการเน้นส่วนร้องมากกว่า ซึ่งคูมอิ้งทำได้ดีอยู่แล้ว รายชื่อเพลงคิดว่าดีไปอีกขั้นที่ไม่ได้พยายามใส่มาให้ครบ (Close Up รู้สึกแบบนั้น) ไม่รู้เหมือนกันว่าจบคอนนี้ ครั้งถัดไปจะมาแบบไหนอย่างไร โจทย์สำคัญของคอนเสิร์ตอิ้งก็คงเป็นอย่างที่อิ้งพูดไว้ “คนดูเรียบร้อยกันเกินไปนะ” คงท้าทายว่าทำไงจะลุกมาจอยกว่านี้

…ไม่ใช่ไม่ดีนะ แต่นี่แหละความแตกต่างไม่เหมือนใคร (ฮา)