Everything Everywhere All At Once

ด้วยโควต้าการดูหนังที่จำกัด (ขี้เกียจนั่นแหละ) เมื่อต้องเลือกหนังสักเรื่องช่วงนี้ ก็เลยตัดสินใจเก็บตก Everything Everywhere All At Once ภาพยนตร์มาแรงกวาดหลายรางวัลในห้วงเวลานี้ และน่าจะได้อะไรติดมือไปบ้างจากออสการ์ในเช้าวันพรุ่งนี้

Everything Everywhere All At Once ซึ่งจากนี้จะเรียกว่า EEAAO ตามตัวย่อที่นิยม เพราะหนังชื่อยาวเหลือเกิน เล่าเรื่องราวของ Evelyn คุณแม่ชาวจีน-อเมริกันวัยกลางคน เจ้าของร้านซัดรีด ซึ่งมีชีวิตแบบปัญหารุมเร้า ทั้งต้องดูแลพ่อที่มาจากจีน สามีที่ตัดสินใจย้ายมาตั้งรกรากที่อเมริกาด้วยกัน แต่ดูเหมือนจะมีอะไรในใจ และลูกสาวที่ดูมีไลฟ์สไตล์ขัดใจแม่

ตัวหนังวาร์ปอย่างรวดเร็วมาถึงสถานการณ์หลัก เมื่อ Evelyn ถูกเรียกสอบการจ่ายภาษีย้อนหลัง ซึ่งผู้ตรวจสอบบัญชีก็ดูจะรู้ทันไปทุกอย่าง จากนั้น Evelyn ก็พบว่าเธอมีมัลติเวิร์สโลกหลายใบที่ซ้อนทับกับปัญหาในโลกนี้อยู่ และความพัวพันของแต่ละมิติก็ทำให้ Evelyn ต้องค้นหา ค้นพบ และแก้ปัญหาที่เชื่อมโยงกันเหล่านั้นให้ได้

หนังไม่ค่อยประนีประนอมกันตั้งแต่ช่วงแรก เพื่อให้คนดูอินกับมิลติเวิร์สต่าง ๆ ที่ Evelyn ต้องเข้าไปเผชิญหน้า ขณะเดียวกันการโยงแต่ละมิติก็อยู่ในระดับ “เชี่ยไรวะเนี่ย” กันไปตลอดทั้งเรื่อง ซึ่งในหลายมัลติเวิร์สก็มาพร้อม parody ซีนหนังหลากหลาย ที่บางฉากก็เป็นการล้อเลียน Michelle Yeoh นางเอกของเรื่องเองด้วย

ความไหลลื่นของภาพที่พยายามเชื่อมให้เห็นว่าแต่ละมัลติเวิร์สทำงานเชื่อมต่อกัน เป็นเสน่ห์ที่หนังสะสมมาและค่อยๆ คลายปมในช่วงท้ายเรื่องจนแบบ “เชี่ยไรวะเนี่ย” กันได้หลายต่อหลายรอบ บทสรุปของหนังเล่นกับดราม่าของ Asian Family ในลักษณะที่พอจะคาดเดาได้ตั้งแต่ต้นเรื่อง

จินตนาการที่ล้ำเลิศของแต่ละมัลติเวิร์ส และการที่นักแสดงต้องรับบทบาทมากมาย แถมยังต้อง connect กับโลกแต่ละใบให้ได้ด้วย จึงไม่แปลกใจนักที่ทีมนักแสดงหลักของ EEAAO จะขึ้นแท่นเข้าชิงรางวัลจากหลายสถาบัน พร้อมสตอรี่ของ Michelle Yeoh ในฐานะนักแสดงหญิงที่โลดแล่นในวงการหลายสิบปี และอาจเป็นนักแสดงเอเชียคนแรกที่ได้ออสการ์ … ก็ต้องรอดูกันครับ