พอบอกคนใกล้ตัวว่าจะไปดูคอนเสิร์ต Taylor Swift: The Eras Tour ที่สิงคโปร์ ทุกคนล้วนถามว่า นี่เป็นสวิฟตี้กับเขาด้วยเหรอ? (คำเรียกแฟนคลับเทย์เลอร์) ซึ่งคงตอบแบบตรง ๆ ว่า ไม่ค่อยเป็นหรอก เพลงที่ฟังคุ้นหู ไม่น่าจะถึงครึ่งหนึ่งของแคตาล็อกเพลงจำนวนมากที่มี
เรื่องนี้ต้องย้อนไปเมื่อ Taylor Swift: The Eras Tour รอบการแสดงสิงคโปร์ประกาศเปิดให้จองบัตร ซึ่งเป็นสงครามขนาดย่อมของประชาคมอาเซียน เพราะเจ๊เทย์เลือกแสดงที่สิงคโปร์ประเทศเดียวในภูมิภาคนี้ วัดจากหลายอย่างแล้ว เราจึงตัดสินใจว่า “ถ้าเป็นไปได้ ก็อยากไปดูกับตาสักครั้ง” ซึ่งโชคดีมากที่มิตรสหายสามารถกดบัตรได้ตามวันที่ต้องการ ในราคาปกติ ไม่ต้องบวกอะไรแล้ว
กราบในเมพของมิตรสหาย เพราะกดเองก็คือ เฮ้อ…
ทำไมเราถึงอยากดูคอนเสิร์ตนี้? ปฏิเสธไม่ได้ว่า Taylor Swift เป็นศิลปินหญิงไอคอนของยุคนี้ มีเพลงฮิตจำนวนมาก คอนเสิร์ตเองมีความ “ถึก” ในการแสดงมาก นั่นคือเป็นโซโล่ความยาวมากกว่า 3 ชั่วโมง ด้วยการอัดเพลงในทุก Eras ตั้งแต่อัลบั้มแรก จนถึงอัลบั้มล่าสุด เราไม่คิดว่าจะได้เห็น World Tour ในสเกลนี้ และเล่นเซตลิสต์ยาวขนาดนี้อีกในระยะไม่กี่ปีข้างหน้า (เคยอ่านเจอว่าเทย์เลอร์ต้องซ้อมความฟิต ด้วยการร้องเพลงตามเซตลิสต์บนลู่วิ่งให้ได้)
พลังของ Taylor Swift เรียกว่าล้นเหลือมาก
ตัวการแสดง เพลง เซตลิสต์ หรือโปรดักชัน คงไม่ต้องเขียนถึงมากแล้ว เพราะมีคนเขียนถึงเยอะแยะ แถมมีย้อนหลังให้ดูใน Disney+ แล้ว ความเห็นรวม ๆ เราคือ ซาวด์ไม่ได้สมบูรณ์แบบ เอฟเฟกต์เวทีสนุกดีเสริมบรรยากาศ มวลรวมของคอนเสิร์ตมีจังหวะสนุกสลับกับผ่อนคลาย (ที่ได้ฟีลดูละครเวทีเล็ก ๆ ด้วย) แต่ที่สุดก็คือเทย์เลอร์นั่นแหละ เอาพลังมาจากไหนมาเล่นได้ยาวขนาดนี้ คารวะจริง ๆ มันคือการรับชมตำนานการแสดงบทหนึ่งเลย
ขอเล่าบรรยากาศการไปดูที่ Singapore National Stadium แล้วกัน เพื่อให้เห็นภาพว่าคอนเสิร์ตสเกลขนาดนี้ จัดในสถานที่แบบนี้ สิงคโปร์เขาวางแผนจัดการอย่างไร และถ้าประเทศแถวนี้อยากทำบ้าง ก็น่าจะต้องทำอะไรเพิ่มบ้าง
การเดินทาง – วิธีง่ายที่สุดคือรถไฟลงสถานี CC6 Stadium ซึ่งอยู่หน้าสนามกีฬาเลย สิ่งที่ชอบใจมากคือเพราะสถานีถูกออกแบบมารับ “อีเวนต์คนเยอะ” แต่ไม่ได้มีตลอด ชานชาลาจึงทำเป็นแนวยาว อารมณ์ถึงสถานีปุ๊บ เดินออกมา ก็รีบๆออกไปซะ ภาพที่เห็นจึงขนาดนี้…
สภาพตอนลงสถานี Stadium คนแน่น แต่โฟลว์ดี
แต่สตาฟก็แข็งขันในการไล่ให้คนเดินขยับออกไปตลอดนะครับ เห็นแบบนี้ ใช้เวลาไม่ถึง 3 นาทีก็หลุดออกมาจากสถานีแล้ว ด่านถัดไปคือการตรวจความปลอดภัย ซึ่งช่องตรวจมีจำนวนเยอะพอสมควร ไม่เสียเวลามากเท่าไหร่ อย่างน้อยที่ผมเจอนะ จากนั้นก็ค่อยๆ ขยับเข้าสู่ในสนามกีฬาละครับ ที่บอกมาทั้งหมดนี่ไม่ถึง 15 นาที มัน flow มาก
ในสนามกีฬา
คอนเสิร์ต 3 ชั่วโมงกว่าก็จบลง พร้อมคำถามในหัวว่าต้องรีบชิงออกมาก่อนแค่ไหน คนเยอะไหม จะกลับถึงที่พักกี่โมง … แล้วความกลุ้มก็เกิด ฝนตก!
เดินออกมา พร้อมคนมหาศาลและสายฝน
ฝนตกอาจทำให้อะไรต่อมิอะไรช้าลง แต่วิธี flow คนของสถานีจัดงานคือ คนจำนวนหนึ่งอาจเลือกกลับจากสถานีรถไฟ Stadium แต่มีบริการนำคนขึ้นรถบัสไปลงสถานีรถไฟระยะไกล “ฟรี” ในรูปคือสถานีปลายทางที่มีรถบัสบริการ ซึ่งจะเห็นว่าเป็นการพาออกนอกสายสีส้มที่น่าจะคนแน่น ไปสายหลักสายอื่น โดยเฉพาะสายสีแดงที่มีโรงแรมใหญ่อยู่เยอะ ผมก็เข้าเงื่อนไขนี้
จุด Drop ของรถบัสจาก Stadium ไปที่ต่างๆ ในวงกลม
การขึ้นรถบัสอาจทุลักทุเลหน่อย ฝนตกก็คือฝนตก ไปถึงสถานีรถไฟปลายทางแล้วต่อรถไฟอีกหน่อย เบ็ดเสร็จใช้เวลา 30 นาที ผมก็กลับถึงที่พักเรียบร้อย … ก็ต้องถือว่าสะดวกมากครับ เป็นประสบการณ์ดูคอนเสิร์ตใหญ่ที่ดีทีเดียว
รถบัสบริการฟรี